Kuzey Kore’de yaşam nasıl?

Belki de en çok merak edilen durumlardan biridir kuzey Kore de yaşamak

Dünyaya tamamen izole bir ülke olan kuzey Kore yaşam gerçekten bilindiği gibi mi? Kuzey Kore suç oranlarının en yüksek olduğu ülkelerin başında gelir. Bu suç oranlarının yüksekliği ise 5000 won olan aylık ücretten kaynaklanmaktadır. 1 kilogram pirincin 4.500 won olduğu ülkede aylık ücretle geçinmek zor olduğu için yasa dışı işlere bulaşmayan kimse yoktur. Kuzey Kore’de modayı takip etmek , önerilmeyen kıyafetler giymekte yasaktır. Örneğin dar bir kot pantolon ve tshirt ile gezen birilerini göremezsiniz. Kısacası devletin önermediği şeyleri giyemezsiniz. Saç renginizi değiştiremez, kafanıza göre ve ya Kim Jong-Un saç stiline benzeyen şekilde saç kesimi yaptıramazsınız. Her şey devletin belirlediği ölçüde yapılır. Otobüse binmek için metrelerce kuyrukta beklersiniz fakat sırayı bozamaz çizgi dışına çıkamaz araya kaynak yapamazsınız. Kuzey Kore’de internet erişimi oldukça kısıtlıdır. Elit kesimler ve bilim adamları dışında dünyaya açık bir internet erişimi kullanmak yasaktır. Fakat Kwangmyong adında korunaklı ve “Kore Bilgi İşlem Merkezi” tarafından izlenen internet ağına sahip bir yerden, sadece izin verilen internet sitelerine erişim mümkündür. Televizyon kanalları kafasına göre yayın yapamazlar. İzlenecek filmler ve programlar gene devlet kontrolündedir.

Eğitim ve Yaşam

Kuzey Kore’de eğitim sabah saat 7:30’da başlar. 11:30’da yemek arası verilir saat 13:00 – 15:00 arası ders işlenir. Sonrasında ise temizlik seansı başlar. Okullar’da görevliler görmenizin imkanı yoktur. Devlet okullar için hizmetli kadrosu açmazlar. Okul müdürü, müdür yardımcısı gibi uygulamaları da gene yoktur. Okullarda tavşan beslemek zorunludur. Bazı günler temizlik sonrası öğrencilere yonca toplatılır bu yüzden.Bu Yoncalar ca beslenen tavşanlar ise askerlerin yemesi için orduya verilir.Okul süresi 6 gündür. Düşük ücretler yüzünden dışarıda çalışmak istemeyenler orduya katılırlar. Orduya katılan kişilere ve ailelerine yemek ücretsizdir. İhtiyaçları devlet tarafından karşılanır.Bunun dışında askerlere 1 kuruş dahi ödeme yapılmaz. Aylık izin 1 gündür. Çalışanlar sadece ayda 1 gün izin yapabilirler. Askerler ise 3 yılda bir kez izin kullanabilir Bu sürede 3 yılda sadece 7 gündür.

Zorunlu askerlik süresi erkeklerde 10 yıl 2015 yılı itibariyle kadınlara çıkan zorunlu askerlikle beraber de kadınlarda eskiden gönüllü askerlik süresi olan süredir. Yani 8 yıl. Kadınlar makyajsız sokaklara çıkamazlar. Makyajsız kadın görmek imkansızdır. Fakat bu makyajda çok ağır olamaz. Devlet yöneticisi olan Kim Jong-Un  ve onun babası hatta babasının babası yani ülkeyi hep yöneten  Jong-un sülalesi tanrı olarak görülür. Herhangi bir din yoktur.  Kendi anne babasının doğum tarihini bilmeyen çocuklar onların doğum tarihlerini ezbere bilmek zorundadır. Doktor maaşları yüksek olmadığı için doktorlar genelde yasa dışı estetik cerrahi ameliyatlar yaparlar ve yakalanırlar ise öldürülürler. Yasa dışı iş yapan diğer kişiler’de de aynı durum geçerlidir. Yasa dışı işlerin başında kaçakçılık en ön planda olandır. Güney Kore sınırından bir şekilde flash bellek içindeki Kore filmleri sınırı geçtikten sonra pazarlara dağıtılıp satılır.  Evlerinizin önünde bahçeniz var ise sebze meyve yetiştirebilirsiniz. Onun dışında bağ bahçe sahibi olanlar olduğunu düşünüyorsanız yanılıyorsunuz. Tüm tarla ve araziler devlet malıdır. Hatta evler bile devletindir. Size gösterilen yani emredilen yerde yaşamak zorundasınız.

Şimdi gelelim turist olarak ülkeyi ziyaret etmeye. Devlete sunacağınız bir listede gideceğiniz yerleri belirtmek ve bölgelerin dışına çıkmamak zorundasınız. Bu bölgeler devletin belirlediği özel tasarlanmış alanlar olur genelde. Onlar da göz alıcı gökdelenler ve plazaların olduğu şehirler den ibarettir. Bölge dışına çıkıp izinsiz resim çekerseniz ilkokul çocuğu gibi kulağınızdan tutup sınır dışı etmekle kalmaz elektronik cihazlarınıza da el koyarlar. Ülkede yaşayanlar kendilerini zengin görürler. Fakir olduğunu düşünen pek yoktur. Dünyanın en güçlü ülkelerinde yaşadıklarını zannederler. Onlara göre de milli takımları her zaman kazanır. Çünkü yenilseler de devlet televizyonunda o yenilgi galibiyet olarak gösterilir ki milli takım oyuncuları yüksek cezalar alırlar. Bu cezalarda zaten diğer mahkumlara uygulandığı üzere inşaatlarda çalışma cezasıdır. Evet yanlış okumadınız, ülkede hapishane yoktur. Suçlular gözlem altında tutulan bir bölgededirler. Her gün inşaatlarda çalışırlar. Çok büyük suçlara karışmış kişiler de zaten idam ediliyor.

Resmi kayıtlara göre bugüne kadar ülkeden kaçan daha doğrusu kaçmayı başaran kişi sayısı 35.000’dir. Kaçan kişiler Çin’e gitmişler ise bir sıkıntı yoktur. Fakat başka ülkelere gidilmiş ise kaçan kişilerin aileleri gözlem altında tutulurlar. Yanılıp ülkeye dönenler ise erkek ise inşaatlara kadın ise devlette zorunlu olarak çalışır esirlik yaparlar. Bunlara rağmen insanlarının mutlu olduğu gözlemlenmiştir. Çok sıkı bir ülkede de yaşıyor olsalar evler devletin, elektrik su vb şeylerin derdi yok. O yüzden de akşam saat 22:00 sonrası sokaklar ve evlerde hiç kimseyi göremezsiniz. Genelde zaten o saatlerde uyumuş olur halk. Herşeyin devlet tarafından karşılanmasının da karşılığı budur sanırım.

Yeni yazılarımızda görüşmek dileğiyle